خواص گیاه بیدمشک

 بیدمشک

بیدمشک یک نوع گیاه از نژاد بید می باشد که سنبله هایى معطر دارد. اسانس این گیاه معروف به عرق بیدمشک از خواص درمانى فراوانى برخوردار است چنان که تب بُر و ضد التهاب بوده، در تقویت قلب و دستگاه عصبى مؤثر است. این خواص از موادى از جمله سالیسین، فنول و فلاوونویید ناشى مى شود که در پوست، برگ و سنبله هاى این گیاه، به فراوانى یافت مى شوند.

براى درختان بید حدود 400 گونه شناخته شده است که با نام علمى salix aegyptiaca خوانده مى شوند. درختچه هاى بید در خاک هاى مرطوب و مناطق سرد مى رویند. همه ى درختان بید داراى پوست آب دار، چوب سخت و شاخه هاى باریکند و شیره ى آن ها سرشار از سالیسین است. یکى از گونه هاى این گیاه، بیدمشک نام دارد. تجزیه ى کیفى با کمک کروماتوگرافى لایه ى نازک، وجود ترکیب هاى شیمیایى گوناگونى را در عصاره ى پوست، برگ و سنبله هاى بیدمشک نشان مى دهد که از آن جمله مى توان گالیک اسید، کافییک اسید، وانیلین و سالیسین را نام برد.

سالیسین، مهمترین ماده ى بیدمشک

سالیسین، یک ترکیب آلى اکسیژن دار به فرمول C13H18O7 ، یک بتا گلیکوزید الکلى به شمار می رود که براى نخستین بار از گیاه اسپیره ى کوهى به دست آمد و حدود 50 سال پس از آن، در آزمایشگاه ساخته شد.
این ماده که خاصیت ضدالتهاب دارد از پوست درخت بید به دست می آید. ساختار مولکولى سالیسین به آسپیرین شبیه است و پس از مصرف، در جریان سوخت و ساز به سالیسیلیک اسید تبدیل میشود.

کاربردهای بیدمشک

بیدمشک از نظر پزشکى

سابقه ى استفاده از پوست درخت بید مشک در کاهش تب و التهاب، به هزاران سال پیش میرسد و در سراسر چین و اروپا به عنوان دارو کاربرد داشته است. هم اکنون نیز به خاطر وجود سالیسین، در درمان التهاب استخوان و مفاصل، جلوگیرى از ایست قلبى و تسکین درد و تب مورد استفاده قرار می گیرد.همچنین عصاره ى خوراکى دانه ى بید می تواند با قدرتى شبیه به متفورمین، باعث کاهش قند خون در موش صحرایى مبتلا به بیمارى دیابت، شود.

بیدمشک از نظر کشاورزى

برگ درخت بید از یک هورمون گیاهى به نام اکسین برخوردار است که از آن مى توان در بهبود رشد قطعه هایى از گیاهان که تازه بریده شده است، بهره برد.

بیدمشک از نظر تأمین انرژى

درختان بید رشد سریعى دارند و هنگام سوختن انرژى زیادى تولید مى کنند. از این رو در برخى کشورها به عنوان یک منبع سوختى زیستى استفاده مى شوند.