سیر تکوین قوانین و مقررات فوتبال
تأسیس بورد بین المللی در لندن ، ۱۸۶۳
پیش از تأسیس این مجمع، قوانینی در مورد فوتبال وضع شده بود. اما تعداد آنها زیاد و غالباً نارسا بودند. فوتبال مدرن در مبدا خود بریتانیا و به خصوص در انگلیس، در شهرها و روستاها انجام میشد که غالباً مسابقات جنجالی از آب در میآمد. در آن مسابقات هدف کلی بازی، رساندن توپ به نقطهای بود که به عنوان نقطه پایان مشخص شده بود و تفاوت دو تیم براساس تعداد استفاده از دست برای حمل توپ و تعداد از دست دادن آن تعیین میشد.
از اوایل قرن ۱۹ بازی فوتبال در زمینهای مشخص و فضاهای ورزشی مدارس انگلستان انجام میشد. اما روش بازی در دو مدرسه مختلف تفاوتهای زیادی داشت.
چند دانشجوی ناراضی، در دانشگاه کمبریج در اواسط دهه ۱۸۴۰ تلاش کردند تا قوانینی را برای فوتبال تنظیم و معرفی کنند. قوانین موردنظر آنها سرانجام در ۲۶ اکتبر ۱۸۶۳ به عنوان اولین قوانین هماهنگ فوتبال تایید شد. در سالن اجتماعات مرکز فریمیسون شهر لندن، نمایندگان ۱۲ باشگاه و مدرسه گردهم آمدند و برای شمارهگذاری قوانین بازی به بحث و تبادلنظر پرداختند. در این میان مدرسه بلکهیس از قبول قانون hacking (ضربه زدن با اعضای زیر زانو) امتناع کرد و از مجمع خارج شد ولی در نهایت ۱۱ باشگاه دیگر توافق کردند تا اتحادیه فوتبال تاسیس شود. «ابنزرکوب مورلی» رییس اتحادیه شناخته شد و در نهایت ۱۴ قانون نوشته و تایید شد.
اولین نشست بورد بینالمللی فوتبال – ۱۸۸۶ ، IFAB
با وجود اینکه اتحادیه فوتبال در سال ۱۸۶۳ تاسیس شد و قوانینی برای فوتبال نوشته شده بود، باشگاههای منطقه شفیلد که در سال ۱۸۵۷ قوانین را بر طبق نظر و ایده خود طراحی کرده بودند تا دهه ۱۸۷۰ بر این قوانین پافشاری میکردند. اما سرانجام با تاسیس نهادی به نام «بورد بینالمللی فوتبال» به تمام اختلافات خاتمه داده شد. تصمیماتی چون انجام بازیها در تعطیلات روز شنبه، منع خشونت و خونریزی در فوتبال، اعمال سیستمهای معقول و پیوسته و برگزاری مسابقات و برنامههایی برای رشد کیفی فوتبال، باعث شکلگیری و صاحب روح و جاذبه شدن فوتبال گردید و محبوبیت و استقبال عمومی از این رشته رفته رفته بیشتر شد.
این تصمیمات نشان داد که وجود سازمان و بدنهای که از قوانین محافظت کرده و تغییراتی براساس زمان به آنها بدهد، یک نیاز اساسی برای فوتبال است. به این ترتیب دو اتحادیه فوتبال دیگر در بریتانیا یعنی اتحادیه فوتبال ولز در سال ۱۸۷۶ و اتحادیه فوتبال ایرلند در ۱۸۸۰ تاسیس شدند.
اولین جلسه بورد بینالمللی فوتبال در ۲ ژوئن ۱۸۸۶ تشکیل شد تا قوانین فوتبال را کاملاً نهادینه کند و بنابراین شد که این بورد هر ۲۵ سال برای بررسی پیشنهادها و اعمال تغییرات لازم، تشکیل جلسه بدهد.
داوران ، پنالتی و تورها ، ۱۸۹۱
تا سال ۱۸۹۱ در مسابقات فوتبال چیزی به نام «پنالتی» وجود نداشت. ذهنیت این قانون در حقیقت در مدرسه «ویکتورین» انگلیس متولد شد و این شعار که «یک مرد جنتلمن و با شرافت هرگز خطا نمیکند» ایده اولیه پنالتی را به وجود آورد.
تصویب قانون پنالتی که در آن زمان لقب «ضربه مرگ» را به خود گرفت کمک کرد که به اصول بازی جوانمردانه کمک شود و در عین حال احتمال کسب نتیجهای غیر از تساوی را افزایش داد.
پنالتی یکی از تغییرات بنیادی فوتبال محسوب میشود که چهره فوتبال را تغییر داد. پنالتی که در حقیقت توسط یک شخص پیشنهاد شد توسط اتحادیه فوتبال ایرلند تایید شد. پس از آن به داور اجازه داده شد تا کار قضاوت را در زمین فوتبال دنبال کند. تا قبل از آن داور روی خط زمین میایستاد و زمان را محاسبه میکرد. دو آمپایر (داورانی که در ورزش تنیس و کریکت مورد استفاده قرار میگرفتند)، هر کدام برای یک تیم قضاوت میکردند. آنها هرگاه دچار اختلافنظر میشدند از داور نظر میخواستند اما این وضعیت باعث افزایش اعتراضات و تاخیر در روند بازی میشد.
از آن زمان یک نفر به عنوان داور با قدرت اعلام ضربه پنالتی و آزاد و بیرون کردن بازیکنان از زمین، بدون توجه به اعتراضات عنان کار را به دست گرفت. دو آمپایر که به آنها کمک داور یا خطنگهدار گفته میشد نیز او را کمک میکردند.
همچنین در این نشست استفاده از تور دروازه به جای نوار که قبلاً مورد استفاده بود، تصویب شد و باعث شد گل معنای ملموستری پیدا کند.
شکل گیری زمین فوتبال ، ۱۹۰۲
فوتبال از زمینهای مسطح دهکدهها آغاز شد و بعدها به پارک و سپس به زمینهای کریکت منتقل شد. طی این سالها زمین فوتبال به شکل قابل توجهی کوچکتر شده بود.
در ابتدا زمین فوتبال هیچ خط و نشانهای نداشت، اما با مطرح شدن قوانین و ساختن استادیومهای ویژه فوتبال، خطوط سفید نیز کمکم نمایان شد.
برای شروع بازی به یک نقطه مشخص نیاز بود و تصویب قانونی که بازیکنان را ملزم میکرد در لحظه شروع ده یارد از نقطه شروع دور باشند باعث پیدایش دایره میانی شد.
تقسیم شدن زمین به دو نیمه موجب پیدایش خط وسط شد. قانون پرتاب اوت با دو دست از پشت خطوط کناری در سال ۱۸۸۲ وضع گردید. قانون ضربه دروازه در سال ۱۸۶۹ و کرنر در سال ۱۸۷۳ تصویب شد و در نهایت ربع دایره کرنر در چهار گوشه زمین کشیده شد.
برای قانون پنالتی که در سال ۱۸۹۱ ایجاد شد تا سال ۱۹۰۲ نقطه خاصی تعریف نشده بود و ضربه از روی خط ۱۲ یارد و از نقطه انجام خطا زده میشد. در سال ۱۹۰۲ تصمیم اعلام ضربه پنالتی برای خطاهایی که در محدوده فاصله ۱۸ یاردی از خط دروازه و به عرض ۴۴ یارد انجام میشد، باعث معرفی محوطه جریمه و نقطه پنالتی شد.
محوطه دروازه یا «شش قدم» به فاصله شش یاردی خط دروازه و عرض ۲۰ یارد، جایگزین نیم دایره دروازه شد. اما آخرین خط زمین فوتبال ۳۵ سال بعد معرفی شد. کمان محوطه جریمه که به این منظور کشیده شد که زننده ضربه پنالتی بهتر و بیشتر دورخیز کند.
تکمیل قانون آفساید ، ۱۹۲۵
کلمه آفساید نیز مانند اصطلاحاتی چون حمله، دفاع، بال، مهاجم و شوت، ریشه نظامی دارد. قانون آفساید در سال ۱۸۶۳ به مجموعه قوانین فوتبال پیوست.
در سیستمهای تاکتیکی اولیه تیمها معمولاً با ۸ مهاجم به میدان میآمدند و تنها شیوه پیشروی با توپ، در بیلزنی و جنگ بدنی به شمار میرفتند. اما شفیلدها با این شیوه مخالف بودند. در دهه ۱۸۶۰ بورد بینالمللی فوتبال با یک تصمیم به موقع به اختلافات پایان داد و قانون ۳ بازیکن را تصویب کرد. به این ترتیب، وقتی یک مهاجم در آفساید به حساب میآمد که در جلوی سومین و آخرین مدافع قرار میگرفت. بدین ترتیب پاس به عنوان یک قسمت ضروری در فوتبال مطرح شد و اینگونه شد که «بازی زیبا» متولد شد.
به کمک تصویب قانون منع استفاده دروازهبانها از دست در خارج از محوطه جریمه در سال ۱۹۱۲ و قانون دیگری که آفساید در مورد پرتاب اوت به اجرا گذاشته نمیشد در سال ۱۹۲۰، تعداد گلها در مسابقات افزایش یافت. در سال ۱۹۲۵ قانون آفساید از ۳ بازیکن به ۲ بازیکن تغییر کرد. این تصمیم هم برای هجومیتر شدن فوتبال کمک قابل توجهی کرد.
رفع اشکالات قوانین ، ۱۹۳۸ و ۱۹۷۷
قوانین اولیه فوتبال به زبان انگلیسی به رشته تحریر درآمد اما در طول نیم قرن بعدی دستخوش تغییرات و اصلاحاتی شد. در سال ۱۹۳۷ بار دیگر این احساس به وجود آمد که مجموع قوانین فوتبال که تعداد آنها به ۱۷ قانون رسیده بود، نیاز به بازنگری دارد.
«استنلی راس» عضو بورد بینالمللی و یکی از کسانی که در تعریف قانون داوری نقش بسزایی داشت به عنوان بهترین فرد برای این وظیفه مهم، شناخته شد.
راس که بعدها در سال ۱۹۶۱ به ریاست فیفا رسید، شروع به تصحیح قوانین کرد. راس و همکارانش تا حدی این وظیفه را بدون نقص و دقیق انجام دادند که تا ۶۰ سال بعد یعنی تا ۱۹۹۷ نیازی به بازنگری قوانین احساس نشد. در سال ۱۹۹۷ هم تنها قوانین در حدود ۳۰ درصد سادهتر شد و در واقع به زبان مدرن و امروزی درآمد.
«برای بهتر شدن بازی» ، دهه ۱۹۹۰
می توان گفت از ابتدای تاریخ فوتبال، در دهه ۸۰ بود که فوتبال محبوبیت واقعی خود را نشان داد. طرفداری و رقابت سرسختانه و احساسات ملی گرایانه از پیامدهای توجه عمومی و جهانی به فوتبال بود. این مسئله و همچنین درآمدهای نسبتاً بالای فوتبال، این ورزش را به حرفهایگری سوق داد و به این ترتیب، فوتبال به سمتی پیش رفت که نتیجهگیری در زمین فوتبال بیشتر از پیش اهمیت پیدا کند. تاکتیکهای دفاعی در اولویت بالاتری قرار گرفت و جذابیت فدای نتیجه شد. در اواخر دهه ۱۹۸۰ توافق شد که با توجه به تحولات انجام شده قوانین نیز تا حدی مطابق با این مسئله بازسازی شود. این تغییرات مختصر با شعار «برای بهتر شدن بازی» و به جهت توجه دوباره به بازی هجومی انجام شد.
اوین تغییر در سال ۱۹۹۰ و در مورد قانون آفساید بود که مزیت آن به تیم مهاجم داده شد. بنابر آن اگر مهاجم با مدافع آخر در یک خط قرار گرفته باشد و پاس ارسال شود، آفساید محسوب نمیشود. در همان سال برای «خطای حرفهای» یعنی خطا کردن برای از بین بردن موقعیت گلزنی حریف، مجازات اخراج در نظر گرفته شد. با این همه در جام جهانی ۱۹۹۰ احساس شد که در مورد مسائل تاکتیکی باید تمهیدات بیشتری در نظر گرفته شود. دو سال بعد IFAB (بورد بینالمللی)، استفاده از دست را برای دروازهبانها هنگام پاسهای رو به عقب ممنوع کرد. این قانون در ابتدا با ابهامات و تردیدهایی همراه بود ولی در دراز مدت به عنوان یک حرکت مثبتای سوی قانونگذاران شناخته شد و یک مهار قابل توجه برای مقابله با بازی منفی به شمار آمد. در سال ۹۸ داوران اجازه پیدا کردند که در برابر فریبکاری و تمارض بازیکنان از کارت زرد استفاده کنند و تکلهای خشن از پشت مستحق کارت قرمز شناخته شد.
حال با توجه به اینکه فوتبال رفته رفته وارد دوره جدیدی میشود، بورد بینالمللی با تصویب قوانین تازهای که مهمترین آنها حذف گل طلایی و نقرهای و استفاده از چمن مصنوعی به صورت قانونی بوده است، تلاش دوبارهای را آغاز کرد، تا در قرن ۲۱ فوتبال همچنان همان ورزش محسوب و مردمی باقی بماند.
قوانین فوتبال – آفساید
شرایط بوجود آمدن یک آفساید
لینکهای مربوطه
قوانین فوتبال
وضعیتهای آفساید
وضیعت آفساید
قرار گرفتن در وضعیت آفساید، بخودى خود خطا محسوب نمیشود.
یک بازیکن در وضعیت آفساید است اگر:
▪ بازیکن از توپ و آخرین نفر دوم حریف، به خط دروازه حریف نزدیکتر باشد.
یک بازیکن در وضعیت آفساید نیست اگر:
▪ در نیمه زمین متعلق به تیم خود قرار گیرد.
یا
▪ با آخرین نفر دوم تیم حریف مساوى باشد.
یا
▪ با آخرین دو نفر تیم حریف مساوى باشد.
خطا
بازیکنى که در وضعیت آفساید قرار دارد، تنها موقعى تنبیه میشود، اگر در لحظه ایکه توپ توسط هم دسته اش لمس یا بازى شود، او به عقیده داور در بازى شرکت فعال داشته باشد. با
▪ دخالت در بازى.
▪ دخالت روى حریف.
خطا نیست
اگر بازیکن توپ را مستقیما از موارد زیر دریافت کند، خطا محسوب نمیشود:
▪ از ضربه دروازه
▪ پرتاپ اوت.
▪ از ضربه کرنر.
قوانین فوتبال – ضربه های آزاد
ضربه آزاد – Free kick
انواع ضربه های آزاد
ضربه های آزاد بر دو قسمند: مستقیم و غیر مستقیم
برای هر کدام از ضربه های آزاد، توپ باید ثابت در محل قرار گیرد. زننده ضربه نمی تواند برای بار دوم با توپ بازی کند تا توپ با بازیکن دیگری تماس یابد.
ضربه آزاد مستقیم
– اگر ضربه آزاد مستقیم، مستقیما وارد دروازه حریف شود، گل محسوب می شود.
– اگر ضربه آزاد مستقیم، مستقیما وارد دروازه زننده ضربه شود، یک ضربه کرنر برای تیم مقابل اعلام می شود.
ضربه آزاد غیر مستقیم
علامت
برای مشخص کردن ضربه آزاد غیر مستقیم، داور با بلند کردن دستش در بالای سر، علامت می دهد. داور باید دستش را به همان وضعیت نگهدارد تا ضربه زده شود، و توپ با بازیکن دیگری تماس یابد یا از زمین خارج شود.
ورود توپ به دروازه
– اگر در ضربه آراد مستقیم، توپ بعد از ضربه و قبل از ورود به دروازه، بوسیله بازیکن دیگری لمس شود، گل محسوب می شود.
– اگر در ضربه آزاد غیر مستقیم، توپ مستقیما وارد دروازه حریف شود، ضربه دروازه اعلام می گردد.
– اگر در ضربه آزاد غیر مستقیم، توپ مستقیما وارد دروازه زننده ضربه گردد، یک ضربه کرنر برای تیم مقابل اعلام می شود.
وضعیت ضربه آزاد
ضربه آزاد در داخل محوظه جریمه
ضربه آزاد مستقیم و غیر مستقیم برای دسته مدافع
– کلیه بازیکنان مقابل باید حداقل ۹٫۱۵ متر از توپ فاصله بگیرند.
– کلیه بازیکنان مقابل باید خارج از محوطه جریمه بایستند، تا توپ در جریان بازی قرار گیرد.
– توپ موقعی در جریان بازی قرار می گیرد، که مستقیما بعد از صربه از محوظه جریمه خارج شود.
– یک ضربه آزاد که در داخل حوظه دروازه اعلام می شود، از هر قسمت داخل محوطه می توان توپ را در جریان بازی قرار داد.
ضربه آزاد خارج ار محوطه جریمه
– کلیه بازیکنان حریف باید حداقل ۹٫۱۵ متر از توپ فاصله بگیرند، تا توپ در جریان بازی قرار گیرد.
– وقتی که به توپ ضربه زده شد و حرکت کرد، در جریان بازی قرار می گیرد.
– ضربه آزاد، از نقطه ای که خطا اتفاق افتاده، اجرا می شود.
تخلفات / تنبیهات
اگر، وقتیکه ضربه آزاد زده می شود، بازیکن حریف، حرکت توپ را از فاصله غیر مجاز مسدود کند.
– ضربه تکرار می شود.
اگر، زمانیکه ضربه آزاد بوسیله مدافع از داخل محوظه جریمه خودش زده می شود، توپ مستقیما در بازی قرار نگیرد.
– ضربه تکرار می شود.
زدن ضربه آزاد بوسیله بازیکنی جز دروازه بان
اگر، بعد از اینکه توپ در بازی قرار گرفت، زننده ضربه توپ را قبل از تماس با بازیکن دیگر، برای بار دوم (جز با دستهایش) لمس کند:
– یک ضربه آزاد غیر مستقیم برای تیم مقابل اعلام، و این ضربه از محلی که خطا صورت گرفته زده می شود.
اگر، بعد از اینکه توپ در بازی قرار گرفت، زننده ضربه توپ را قبل از تماس با بازیکن دیگر، عمرا با دستهایش لمس کند:
– یک ضربه آزاد مستقیم برای تیم مقابل اعلام، و این ضربه از محلی که خطا صورت گرفته، زده می شود.
– در صورتیکه خطا در داخل محوطه جریمه زننده ضربه رخ دهد، یک ضربه پنالتی اعلام می شود.
اجرای ضربه آزاد بوسیله دروازه بان
اگر، بعد ار اینکه توپ در جریان بازی قرار گرفت، دروازه بان توپ را قبل از تماس با بازیکن دیگر برای بار دوم (جز دستهایش) لمس کند:
– یک ضربه آزاد غیر مستقیم برای تیم مقابل اعلام، و این ضربه را از محلی که خطا رخ داده، زده می شود.
اگر، بعد از اینکه توپ در جریان بازی قرار گرفت، دروازه بان توپ را قبل از تماس با بازیکن دیگر عمدا” با دستهایش لمس کند:
– در صورتیکه خطا خارج از محوطه جریمه دروازه بان اتفاق افتاده باشد، یک ضربه آزاد مستقیم برای تیم مقابل اعلام، و این ضربه از محلی که خطا رخ داده، زده می شود.
– در صورتیکه خطا داخل محوطه جریمه دروازه بان اتفاق افتاده باشد، یک ضربه آزاد غیر مستقیم برای تیم مقابل اعلام، و این ضربه از محلی که خطا رخ داده، زده می شود.
قوانین فوتبال – زمین بازی
۲٫۴۴m x 7.32m
ابعاد و اندازه دروازه ها
اندازه ها
▪ زمین بازى باید به شکل مستطیل و درازاى طول باید بزرگتر از دارازى خط دروازه باشد.
▪ طول حداقل ۹۰ متر و حداکثر ۱۱۰ متر.
▪ عرض حداقل ۴۵ متر و حداکثر ۹۰ متر.
مسابقات بین المللى
▪ طول حداقل ۱۰۰ متر و حداکثر ۱۱۰ متر.
▪ عرض حداقل ۶۴ متر و حداکثر ۷۵ متر.
علامت گذارى زمین
علامت گذارى زمین بازى بوسیله خطوط مشخص می شود، ضخامت خطوط متعلق به محوطه مربوط مى باشد. خطوط بلندتر را خطوط طولى و خطوط کوتاه تر را خطوط دروازه می نامند.
ضخامت کلیه خطوط نباید بیشتر از ۱۲ سانتی متر باشد.
زمین بازى بوسیله خط میانى به دو نیمه تقسیم می شود.
مرکز زمین بازى در وسط خط میانى مشخص میشود و یک دایره به شعاع ۹٫۱۵ متر در اطراف آن رسم شده می شود.
محوطه دروازه (گل)
محوطه دروازه در انتهاى هر نیمه زمین به صورت زیر معین می شود:
دو خط به فاصله ۵٫۵ متر از داخل تیرهاى عمودى بر روى خط دروازه به طرف گوشه ها رسم می شود. این خطها به فاصله ۵٫۵ متر به طرف داخل زمین بازى کشیده و بوسیله خطى موازى با خط دروازه، متصل می شود. محوطه محدود شده بوسیله این خطوط و خط دروازه را، محوطه دروازه یا همان گل می نامند.
محوطه جریمه (پنالتى)
محوطه جریمه در انتهاى هر نیمه زمین به صورت زیر معین می شود:
دو خط به فاصله ۱۶٫۵ متر از داخل تیرهاى دروازه در روى خط دروازه به طرف گوشه ها رسم می شود. این خطها به فاصله ۱۶٫۵ متر به طرف زمین بازى کشیده و به وسیله خطى موازى با خط دروازه، متصل می شود. محوطه محدود شده بوسیله این خطوط و خط دروازه را، محوطه جریمه یا پنالتى می نامند.
میله پرچم – پرچم کرنر میله هاى پرچم
میله پرچمى که ارتفاع آن کمتر از ۱٫۵ متر نیست و نوک تیزى ندارد در گوشه هاى زمین بازى نصب می شود. چنین پرچمى را مى توان در دو طرف خط مرکزى و به فاصله حداقل ۱ متر در خارج از خط طولى قرار داد.
قوس کرنر
یک ربع دایره به شعاع ۱ متر از میله پرچم گوشه زمین، در داخل زمین بازى رسم می شود.
دروازه ها
دروازه ها در وسط هر خط عرضى قرار دارند و شامل دو تیر عمودى اند که به یک اندازه از میله هاى گوشه فاصله داشته و در بالا بوسیله یک تیر افقى بهم متصل می شوند.
فاصله بین دو تیر عمودى، ۷٫۳۲ متر و فاصله لبه پایین تیر افقى تا زمین ۲٫۴۲ متر است.
تیرهاى عمودى و افقى باید در عرض و عمق یکسان بوده و نباید بیشتر از ۱۲ سانتى متر باشند.
تور مى تواند به تیرهاى عمودى و افقى و زمین پشت دروازه متصل شود و براى دروازه بانها مجال حرکت در فضاى وسیعى را بوجود آورد.
رنگ تیرهاى عمودى و افقى دروازه باید سفید باشند.
سالم بودن دروازه ها
دروازه ها باید بطور محکم برروى زمین نصب شوند.
دروازه هاى قابل حمل تنها موقعى مى تواند مورد استفاده قرار گیرند که نیاز فوق را براورده کنند.
تصمیمات برد بین المللى
▪ تصمیم ۱
اگر تیر افقى جدا شود یا بشکند، بازى میبایستى متوقف شده تا تیر دروازه تعمیر یا تعویض، و در موقعیت اصلى خود قرار گیرد. اگر تعمیر یا تعویض آن امکان پذیر نبود مسابقه تعطیل میگردد.
استفاده از طناب بجاى تیر افقى مجاز نیست.
اگر تیر افقى تعمیر شد، بازى مجددا با رها کردن توپ از محلى که قبلا متوقف شده بود، ادامه می یابد.
▪ تصمیم ۲
تیرهاى عمودى و افقى باید از چوب، آهن یا سایر موادى که مورد تایید باشد ساخته شوند. شکل تیرها ممکن است مربع، مستطیل، گرد، بیضى باشد و نباید براى بازیکنان خطرناک باشد.
▪ تصمیم ۳
از زمانى که تیمها وارد زمین مسابقه می شوند تا پایان نیمه اول و از شروع نیمه دوم تا پایان مسابقه، اجازه هیچ نوع تبلیغات برروى زمین بازى و وسایل مربوط به آن (شامل تور دروازه و محیط دروازه) داده نمی شود.
گذاشتن اجناس تبلیغاتى و نصب وسایل اضافى مانند: دوربین، میکروفون و … برروى دروازه ها، تورها، میله هاى پرچم و پرچمها نیز ممنوع است.
▪ تصمیم ۴
هرگونه تبلیغات درون زمین محوطه فنى و یا تا فاصله ۱ مترى خطوط طولى زمین و خارج از زمین بازى روى زمین، اجازه داده نمی شود. هم چنین انجام تبلیغات در محوطه بین خطوط دروازه اجازه داده نمی شود.
▪ تصمیم ۵
هرگونه آگهى تبلیغاتى یا استفاده از علایم و نشانه هاى فیفا، کنفدراسیون، فدراسیون ها و اتحادیه هاى ملى و باشگاه ها برروى زمین یا وسایل زمین (بانضمام تور دروازه و محیط دروازه) در جریان بازى همانطوریکه در تصمیم ۳ شرح داده شده است، ممنوع می باشد.
▪ تصمیم ۶
در خارج از زمین بازى، مى توان علامتى به فاصله ۹٫۱۵ متر از قوس مرکز روى خط دروازه رسم کرد، تا داور در موقع اجراى ضربه کرنر، از رعایت فاصله مجاز، مطمین شود.